Nieuwe vorm van communicatie
Push-to-talk is nieuwe vorm van communicatie die gebruikmaakt van een mobiel 4G of 5G -netwerk of een lokaal wifi netwerk. Met een app op een mobiele telefoon wordt een portofoon nagebootst. Push-to-talk biedt een grote rijkdom aan functionaliteit, zoals het opzetten van verschillende gespreksgroepen, het doen van noodoproepen en goed in te regelen security. Bovendien hoef je geen separaat netwerk op te zetten, want je maakt gebruik van het mobiele netwerk. Gebruikers kunnen zich dus overal ter wereld bevinden, mits ze maar 4G, 5G of Wifi-dekking hebben.
Voor- en nadelen
Vergeleken met DMR en TETRA heeft push-to-talk enkele duidelijke voor- en nadelen. De belangrijkste nadelen zijn de dekking en betrouwbaarheid: je bent afhankelijk van het netwerk van een mobiele operator of je moet gebruik maken van een privaat netwerk. Mobiele operators hebben niet altijd goede indoor dekking en het kan bij overbelasting uit de lucht zijn.
Voor noodsituaties is push-to-talk dan ook minder geschikt, tenzij je speciale PTT smartphones gebruikt.
De oplossing is daarentegen wél ideaal voor organisaties die veel met ambulant personeel werken. Zeker als die communicatie niet over zeer tijdkritische onderwerpen gaat, zoals bijvoorbeeld medewerkers in de groenvoorziening of medewerkers in grote winkels, zoals tuincentra of bouwmarkten. Omdat je tijdelijke licenties kunt aanschaffen, is deze oplossing ook prima geschikt voor evenementen. Push-to-talk is bovendien goed te combineren met portofonie. Frequente gebruikers en/of vaste medewerkers krijgen dan een portofoon, oproepkrachten en/of mensen die slechts af en toe bereikbaar hoeven zijn, gebruiken de app. Beide groepen kun je vervolgens eenvoudig met elkaar integreren.
